Gemeenschapscentra Gemeenschapskrant Uit het centrum
Centrumverantwoordelijke Anne Decuypere gaat met pensioen.
06/12/24
Met een open blik blijven kijken. Als er iets is dat Anne Decuypere, centrumverantwoordelijke van GC de Kam, aan haar opvolger wil meegeven, dan is het dat. ‘Met een open geest ben je goed geplaatst om nieuwe culturele ontdekkingen te doen.’
Jij stond 12 jaar aan het hoofd van GC de Kam. Hoe ben jij hier beland?
Anne Decuypere: ‘Na mijn studies Kunstgeschiedenis heb ik eerst een tijdje als bibliothecaris gewerkt in Sint-Genesius-Rode. Mijn loopbaan bij GC de Kam start in 2007. Ik begon hier als onthaalmedewerker. Vijf jaar later werd ik centrumverantwoordelijke. Eerst een paar jaar op halftijdse basis. De voorbije tien jaar fulltime.’
Wat sprak jou het meest aan in deze job?
‘De veelzijdigheid. Er komt veel meer bij kijken dan enkel het programmeren van culturele activiteiten. Je coördineert ook gemeenschapsvormende projecten. Je draagt daarenboven de eindverantwoordelijkheid voor een team van zes mensen met wie je nauw samenwerkt.’
Waarop legde jij het accent als centrumverantwoordelijke?
‘Net zoals mijn voorganger heb ik, samen met mijn team, altijd ingezet op voorstellingen die ook anderstaligen kunnen aanspreken. In maart 2025 staat bijvoorbeeld Nigel Williams geprogrammeerd. Een deel van zijn show doet hij in het Nederlands, een deel in het Engels. Soms programmeren we ook internationale artiesten zoals Tom Robinson. Vorig jaar hadden wij een Nederlandstalige band op bezoek die de liedjes van Georges Brassens bracht. Je merkt het: wij zien erop toe dat er voldoende variatie in ons aanbod is, zodat wij een heel divers publiek weten te bereiken.’
Wat waren de hoogtepunten in jouw loopbaan als centrumverantwoordelijke?
‘Dan denk ik vooral aan projecten die ik samen met anderen tot stand bracht. MENSEN een hart voor cultuur Ik hou ervan om zaken in teamverband te realiseren. Cuisine Mundial is daar een voorbeeld van. Mensen met een internationale achtergrond koken een gerecht uit hun thuisland en kunnen dat vervolgens op een stand in ons centrum aanbieden. Dat biedt onze bezoekers de gelegenheid om internationale gerechten te proeven. De koks krijgen dan weer de kans om nieuwe mensen te ontmoeten en hun Nederlands te oefenen. De recepten verzamelden we in het kookboek Cuisine Mundial (de tweede editie al!) en in een memoryspel met woorden over koken en eten.’
Welke momenten waren voor jou de moeilijkste?
‘De personeelswissels. Mensen die je team verlaten nemen heel wat bagage met zich mee. Dat laat een zekere leegte na. Als eindverantwoordelijke zijn er zaken die je alleen moet dragen. Dat kan soms best eenzaam voelen.’
Wat typeerde jouw stijl als leidinggevende?
‘Die vraag zou je beter aan mijn medewerkers stellen. (lacht) Ik vind het in ieder geval belangrijk dat mensen ruimte krijgen om hun ding te doen. Natuurlijk is het aan mij om helder te stellen waar wij met ons centrum naartoe willen, maar tegelijkertijd wil ik medewerkers het vertrouwen en de vrijheid geven die zij nodig hebben om hun taken zo goed mogelijk te doen.’
Welke culturele activiteiten die in GC de Kam plaatsvonden zal je niet snel vergeten?
‘Ik heb altijd geprobeerd een aanbod samen te stellen dat in de eerste plaats de mensen van Wezembeek-Oppem kan interesseren. Mijn persoonlijke voorkeuren waren daarbij niet noodzakelijk de maatstaf. Ideaal vond ik een combinatie van voorstellingen die zeer én minder toegankelijk zijn. Zo bied je mensen de kans om nieuwe zaken te ontdekken.’
‘Persoonlijk vond ik de tribute aan Blue Blot, de Belgische bluesgroep die in 1986 werd opgericht door zanger Luke Walter Junior, een voltreffer. Hij overleed 28 jaar geleden, maar de band zorgde ervoor dat de spirit in zijn nummers terug tot leven kwam. Light drum, een woordeloze spektakelshow van AkroPercu, was ook een topper.’
Wat gaf jou het meest voldoening?
‘Het publiek met een glimlach naar huis zien gaan, maakt mij blij. Met de seizoensopener durfden wij al eens iets heel nieuws te brengen. Verleden jaar nodigden we een tango-ensemble en onze lokale tangovereniging uit. Het publiek was laaiend enthousiast. Dat zijn hartverwarmende momenten.’
‘Wat me ook zal bijblijven, zijn een aantal warme contacten met artiesten. Ik denk aan actrice Sien Eggers en stand-upcomedian Kamal Kharmach. Acht jaar geleden trad hij hier voor het eerst op. Onlangs vertelde hij mij dat hij nog altijd dankbaar is voor de kans die hij hier aan het begin van zijn carrière kreeg. Ik denk dat het vooral hun menselijkheid en bescheidenheid zijn die mij raken. Sien had het over hoe GC de Kam voor haar een plek is waar zij thuiskomt.’
Wat zal jij het meest missen als jij met pensioen gaat?
‘De appreciatie van het publiek. En de samenwerking met mijn team en stuurgroep. Iemand die ik de voorbije jaren al vaak gemist heb, is Jan Pollaris. Hij was jarenlang de voorzitter van onze stuurgroep. Hij was een begeesterende persoon. Zijn positieve ingesteldheid was een drijvende kracht voor de stuurgroep. Hij was iemand die luisterde zonder meteen een oordeel te vellen. Op veel mensen heeft hij een onuitwisbare indruk gemaakt. Hij ging voor een divers en toegankelijk cultureel aanbod dat mensen kon verbinden. En was niet te vergeten een uitstekende bierkenner. (lacht) Zijn openheid en gedrevenheid inspireren mij vandaag nog steeds.’
Welk inzicht zou jij aan je opvolger willen meegeven?
‘Blijf met een open blik kijken. Luister naar wat de mensen rondom jou vertellen. Behoud je verwondering. Blijf kritisch denken. Ga niet alleen voor het meest voor de hand liggende. Je wil mensen laten proeven van nieuwe dingen. Dat werkt verfrissend.’
Hoe kijk jij naar ouder worden?
‘Vroeger had ik daar meer last van dan nu. (lacht) Veertig worden vond ik moeilijker dan zestig worden. Zolang ik maar gezond blijf. De kwaaltjes neem ik erbij. Ik probeer er niet te lang bij stil te staan. We zien wel wat komt. Wat voor zin heeft het me nu al druk te maken over wat ouder worden nog allemaal met zich mee kan brengen?’
Welke woorden uit je loopbaan bij GC de Kam zullen jou altijd bijblijven?
‘In mijn beginperiode als centrumverantwoordelijke zei een inwoner mij: ‘Het is moeilijk om hier aanvaard te worden, maar jij bent aanvaard.’’
Zou het kunnen dat jouw onbevooroordeelde kijk naar de dingen daar voor iets tussen zit?
‘Dat zou best kunnen.’ (lacht)
Tekst: Nathalie Dirix
Foto: ©Tine De Wilde
Uit: uitgekamd december 2024 - januari 2025
