Cabaretgroep komt na 5 jaar weer samen
01/03/23
De cabaretgroep stortte vijf jaar geleden in elkaar. Nu komen Tine Embrechts, William Boeva, Peter Thyssen en Bert Verbeke opnieuw samen. Maar kan een groep hetzelfde blijven als de individuen veranderen? Omarm verandering en de tijd, is hun antwoord met het stuk Perpetuum Mobile. Toch ontstaat nog steeds dezelfde ‘mooie vorm van energie’ als de vier vrienden samen zijn.
Waarover gaat het stuk Perpetuum mobile?
Peter Thyssen: ‘Het is het verhaal over de teloorgang van een van Vlaanderens bekendste cabaretgezelschappen. Vijf jaar nadat hun succes in elkaar stortte, komen ze opnieuw samen, in de hoop om hun gezelschap nieuw leven in te blazen. Elk bedrijf van het stuk gaat terug in de tijd. Het verhaal begint met een groep mensen die uit elkaar gegroeid zijn, maar naarmate het stuk vordert leer je de geschiedenis van het gezelschap en ga je begrijpen wat hen 20 jaar geleden bij elkaar bracht.’
Bert Verbeke: ‘Dat maakt het verhaal zo interessant. Het begint met de neergang van de groep. En gaandeweg ga je terug naar de droom van waaruit alles ontstond. De droom van vier mensen die met de tijd uit elkaar is gespat.’
Kun je de vier karakters van de cabaretgroep even schetsen?
Bert: ‘William Boeva speelt de rol van Quinten. Zijn gevatte quotes vertellen je dat hij het schrijverstalent van de groep is. Lien (Tine Embrechts) heeft een megatalent als comedian. Toch heeft ze het moeilijk om het waar te maken in de comedywereld die vooral door mannen gedomineerd wordt. Mijn personage heet Tom. Hij heeft een heel gevoelige kant en fungeert als bindmiddel tussen de leden van de groep.’
Peter: ‘Mijn personage heet Johan. Als man van 55 is hij de oudste van het gezelschap. In zijn gouden jaren was hij een hit op televisie. Het comedywonder van Vlaanderen, zeg maar. Hij is de typische alfaman. Hij wil die reünie dan ook heel graag bijwonen om zijn ster opnieuw te doen schitteren.’
Wat heeft de tijd met hen als individu gedaan?
Peter: ‘Johan heeft zich altijd wat verheven boven de anderen gevoeld. Of hij uit de botsingen die daaruit voortvloeiden, iets geleerd heeft? Dat is nog maar de vraag. Bij de nieuwe kansen die het leven hem aanreikt, lijkt het erop alsof hij weer snel in dezelfde valkuilen van het verleden trapt. De opportunist in hem is er nog steeds.’
Bert: ‘Tom leer je kennen als een goedaardige, zelfs wat timide jongen. Ik vergelijk hem wel eens met de underdog van de groep. Maar het succes heeft ook hem in zijn greep. Door de sterrenstatus loopt ook hij regelmatig naast zijn schoenen. Zo verliest hij zichzelf beetje per beetje.’ Letterlijk vertaald betekent de term ‘perpetuum mobile’ voortdurend bewegend.
Wat roept de term bij jou op?
Bert: ‘Voor mij betekent ‘perpetuum mobile’ het onvermogen van de mens om de tijd te vatten. Wij proberen dat op allerlei manieren. Door de tijd te meten en op te delen. Maar wat we ook doen, de tijd zal ons altijd te slim af zijn.’
Peter: ‘Hij doet me denken aan mijn neef Merlijn. Telkens als ik hem zie, heeft hij het over een toestel dat hij wil ontwerpen. Het heeft als wonderlijke eigenschap dat het een onuitputtelijke stroom van energie kan voortbrengen. Stel je voor dat het hem lukt! Dan zijn al onze energieproblemen opgelost. (lacht) Waarschijnlijk is dat niet voor morgen. Maar gewoon het feit dat hij daarvan droomt, vind ik geweldig.’
Het stuk maakt dan ook duidelijk dat niets eeuwig is. Dat verandering de enige constante is. Hoe ga jij zelf met die waarheid om?
Peter: ‘Ik vind dat zalig. Elke dag ben ik benieuwd wat voor nieuws er zich zal aandienen. Onlangs heb ik mijn moeder verloren. Dat maakt dat ik nu wees ben. Die nieuwe situatie bekijk ik niet alleen als een pijnlijke vorm van verlies. Ik zie het ook als uitnodiging om een nieuwe versie van mezelf te worden. Nu ik geen ouders meer heb, ben ik veel meer op mezelf aangewezen. Dat brengt een heel nieuwe manier van denken en voelen met zich mee. Natuurlijk kom je terecht in een leegte, maar daarin kunnen nieuwe dingen ontstaan. Het brengt een verandering op gang. Een die ik niet afstoot, maar omhels.’
Bert: ‘Het is een gegeven waarmee je moet leren leven. Bij mij lukt dat met vallen en opstaan. Ik slaag er steeds meer in om er op een positieve manier naar te kijken. Ik ben er ondertussen van overtuigd dat het saai zou zijn, als wij en de wereld niet zouden veranderen. Wat een eentonig leven zou dat niet zijn. Maar het is ook zo dat we in een tijd leven waarin we aan verandering verslaafd zijn geworden. We zoeken alsmaar meer prikkels op om nieuwe en telkens andere ervaringen op te doen. Gelukkig zie je ook een tegenbeweging. Meer mensen laten sociale media links liggen, gaan mediteren of aan zingeving doen. Misschien zie ik dat, omdat het is wat ik wil zien. Maar ik hoop oprecht dat we back to basics gaan. Zeg nu zelf, het feit dat we op elk moment van het jaar in onze supermarkt alles kunnen vinden omdat het van overal ter wereld aangevoerd wordt, dat is toch niet houdbaar. We gaan terug moeten leren leven met wat de natuur ons biedt. Wat meer soberheid en minder drang naar verandering zou ons goed doen.’
Hoe zou je de dynamiek in jullie gezelschap omschrijven?
Peter: ‘We hebben alle vier heel verschillende persoonlijkheden. Maar op een of andere manier zijn we compatibel. Dat merk je als we samen zijn. Dan ontstaat er een mooie vorm van energie.’
Bert: ‘Elk van ons heeft een ander parcours gelopen. William komt uit de wereld van de comedy. Peter en ik hebben vooral ervaring opgedaan in het theater en de musical. Tine heeft dan weer een ontzettend diverse achtergrond. En blijkbaar werkt de bijzondere mix van al die ervaringen.’
Hoe zou jij de kerngedachte van het stuk samenvatten?
Bert: ‘Probeer de tijd vooral niet te vatten of tegen te houden. Probeer je dat toch, dan zal je met je neus op de harde feiten gedrukt worden. Wees ook niet angstig voor de toekomst. Want dat maakt het alleen maar erger. Probeer vooral te aanvaarden wat de tijd met je doet.’
Peter: ‘Voor mij is het verleden een les. De toekomst een plan. En ik probeer met die kennis van vandaag een feest te maken. (lacht)’
Tekst: Nathalie Dirix
Foto: © Tine De Wilde
Uit: uitgekamd maart 2023