Eva Lauwers: ‘Als ik iets doe, wil ik het goed doen’

Eva Lauwers is de eerste Vlaamse schepen sinds decennia

Eva woont al 34 jaar in Wezembeek-Oppem, samen met haar partner Christian. ‘Ik ben sociaal, extravert, help graag en ik heb altijd veel ideeën’, zegt ze. ‘Als ik iets doe, wil ik het goed doen.’ Eva groeide op in Tervuren, net over de gemeentegrens, maar haar engagementen – en later haar politieke mandaat – vonden hun voedingsbodem in Wezembeek-Oppem.

Vrijwilliger

Eva’s lokale bekendheid is niet uit de lucht komen vallen. Ze is al jaren actief in vrijwilligersinitiatieven in de gemeente. ‘Ik heb het Repair Café opgestart en coördineer het nog steeds. Ik zit ook in de redactieraad van uitgekamd, ik ben een fanatieke Mooimaker, coördineer de Buurtinformatienetwerken in het zuiden van de gemeente, ben voorzitter van het buurtcomité aan het Heilig Hartcollege, help bij de Burencirkels en begeleid de Alzheimer Cafés. Ik ben lid van de politieraad en vertegenwoordig de gemeente in een aantal intercommunales. Ik heb geen tijd om me te vervelen’, lacht ze.

Haar intrede in de politiek verliep niet via de klassieke route van partijwerking of jongerenafdelingen. Integendeel. ‘Ik ben er een beetje ingetuimeld. Uit nieuwsgierigheid ging ik naar een bijeenkomst van Wezem’Move, een burgerbeweging die net was opgericht.’ Haar naam ging al snel rond. Robert De Lille, de toenmalige voorzitter van de gemeenteraad, zag onmiddellijk potentieel. ‘Hij heeft me niet meer losgelaten.

Zelf had ik nooit aan politiek gedacht, laat staan eraan meegedaan. Hij heeft mij stap voor stap begeleid.’ Toen Wezem’Move de basis legde voor de nieuwe tweetalige lijst Horizon, werd Eva een van de spilfiguren. ‘Mijn aanleg voor netwerken en het feit dat ik perfect tweetalig ben, hebben zeker geholpen.’

Carrière vol leiderschap

Eva’s professionele parcours leest als een handleiding in leiderschap. Ze studeerde klinische psychologie, maar bouwde daarna een succesvolle loopbaan uit in de farmaceutische industrie. ‘Ik begon er na mijn studies en ben rond mijn 40e opgeklommen tot directielid bij Pfizer’, vertelt ze. Toch koos ze op haar vijftigste voor een andere weg. ‘In 2010 heb ik het bedrijfsleven verlaten om mijn eigen zaak te starten: Evalution. Dat is een knipoog naar mijn naam, naar ‘evolueren’ en naar ‘evalueren’. Ik doe assessments en coach mensen rond leiderschap voor bedrijven.’

Sinds februari 2025 maakt ze dus tijdelijk – haar collega Valentine Donck is met moederschapsverlof – deel uit van het schepencollege en dat betekent: veel leren, veel lezen, en vooral veel doen. ‘Ik heb heel veel bijgeleerd over hoe een gemeente werkt. En ja, het is veel werk. Maar gelukkig doen we dit als een team.’ Wat haar vooral aanspreekt, is de mogelijkheid om mee het beleid vorm te geven vanuit haar eigen waarden. ‘We hebben een divers schepencollege: jong en oud, mannen en vrouwen, ervaren en nieuwe politici, meerderheid en oppositie. Toch kijken we allemaal in dezelfde richting. Dat is de verdienste van onze burgemeester Nicolas Celis.’ De benoeming van Eva als eerste Vlaamse schepen in decennia is meer dan een symbolische breuk met het verleden – het is een signaal van een nieuwe bestuurscultuur. ‘We zijn een faciliteitengemeente’, zegt ze. ‘Maar we zien dat niet als een probleem, wel als een rijkdom. Bij Horizon is tweetaligheid geen slogan, maar een realiteit. Elke persoon op onze lijst spreekt beide landstalen.’ Dat maakt een verschil in hoe er gecommuniceerd wordt – én in hoe er wordt samengewerkt. ‘We voeren geen dovemansgesprekken, we willen elkaar verstaan. Letterlijk én figuurlijk. Wat telt, zijn de uitdagingen die onze gemeente raken: mobiliteit, infrastructuur, urbanisme en milieu.’

Zelf draagt ze in het college de verantwoordelijkheid voor Milieu, Vrije Tijd (jeugd, sport, cultuur en verenigingen), Dierenwelzijn en Externe Communicatie. ‘Dat zijn allemaal thema’s die me nauw aan het hart liggen. Ik ben blij dat ik daar een steentje aan mag bijdragen, ook al is het tijdelijk. Het zal moeilijk zijn om het los te laten’, geeft ze toe. ‘In het begin was het heel intens, omdat het team al vertrokken was en ik moest inhalen. Nu ik mijn draai heb gevonden, weet ik dat ik het ga missen.’

Tekst: Dimitri Berlanger
Foto: © Tine De Wilde
Uit: uitgekamd juni 2025