Gevulde koolbladeren van Alina Leru
05/12/22
Op reis in Roemenië valt de gastvrijheid van mensen op. Als je ergens op bezoek gaat, wordt alles uit de voorraadkast gehaald om je een rijkgevulde tafel aan te bieden, zonder de raki te vergeten. Bij de familie Leru, die sinds 2019 in onze gemeente woont, worden we precies op dezelfde manier onthaald.
‘Mijn echtgenoot, Constinel, kwam al in 2018 naar België. Hij werkt in de bouw en vond hier een baan die goed betaalt’, vertelt Alina Leru. ‘In Roemenië liggen de maandlonen fors lager dan in België. Hier is het brutominimumloon 1.916,71 euro, in Roemenië is dat ongeveer een vierde daarvan. Ondertussen is mijn man ploegbaas. Hij wou graag zijn gezin dicht bij zich. Daarom ben ik een jaar later samen met onze dochters, Morena en Giulia, naar België verhuisd. Constinel koos voor Wezembeek-Oppem omdat het hier rustig wonen is. In Roemenië bouwde hij zelf ons huis, nu huren we, maar we zijn op zoek naar een eigen woning.’ Dochter Morena laat via haar gsm hun huis in Roemenië zien. Het is een gigantische woning in vergelijking met het huurhuis.
‘Ons zoontje Darius is hier in 2020 geboren’, vertelt Alina verder. ‘Dat het leven hier beter is, merkte ik duidelijk aan de medische hulp die ik in het ziekenhuis kreeg bij zijn geboorte. In Roemenië moet je dokters extra geld toestoppen, wil je een goede behandeling krijgen.’ In Roemenië werkte Alina in hun eigen winkel, in België draait ze mee in een poetsdienst. ‘Als ik werk, breng ik Darius naar een vriendin, want hij kan pas in mei naar school. Hij zal net zoals onze dochters naar de Nederlandstalige school De Letterbijter gaan. Voor de meisjes was de overstap drie jaar geleden niet gemakkelijk, maar ze doen het goed nu.’ De twee meisjes praten ondertussen vlot Nederlands. ‘Ik leerde de taal eerst op school en nu ga ik vaak naar de bibliotheek om stapels boeken te lenen, want ik lees graag’, bevestigt Morena.
‘Voorlopig denken we er niet aan om terug te keren naar Roemenië’, lacht Alina. ‘We hebben er wel ons huis nog. In de vakanties verblijven we daar, want we missen onze familie natuurlijk wel.’
Ja’, knikt Morena heftig. ‘We missen opa en oma vooral, in Roemenië woonden ze vlak naast ons. Ze hebben een kleine boerderij met kippen, honden, schapen, een varken en een koe. We gingen er iedere dag op bezoek, het was onze tweede thuis. Gelukkig is het bijna kerstvakantie. Nieuwjaar vieren we met heel de familie. Misschien maken we sarmale met mamaliga, zoals vandaag.’
Sarmale zijn gevulde koolbladeren. Mamaliga is een soort maïsbrij, die je in plaats van brood bij de maaltijd eet. Sarmale en mamaliga worden vaak samen opgediend tijdens traditionele Roemeense feestmaaltijden.
Tekst: Karla Stoefs
Foto: © Tine De Wilde
Uit: uitgekamd december 2022
