Gemeenschapskrant

Enkel de verbeelding stelt grenzen

05/05/25

Jonathan Transon (44) heeft een achtergrond in de multimediasector. Hij begon zijn carrière bij productiehuizen en werkte later als zelfstandige. ‘De concurrentie in die branche is stevig, ik ben vooral technisch aangelegd en zeker geen verkoper. Daarom besloot ik terug in loondienst te gaan.’

uitgekamd 05/2025 p9
© Tine De Wilde

Vrijwilliger van de maand: Jonathan Transon

Tien jaar werkte hij bij een filmmaatschappij in Namen, waar hij verantwoordelijk was voor de filmprojectie in twaalf zalen. ‘Veel films zag ik echter niet, want naast de projectie deed ik ook de ticketverkoop, beheerde ik de winkel en nam ik zowat alle andere taken op mij die bij een bioscoop komen kijken.’ In 2019 werd het complex overgenomen door een grote internationale bioscoopketen, die een volledig geautomatiseerd systeem introduceerde. ‘Daardoor verdween het menselijke aspect uit het cinemabezoek. Uiteindelijk leidde die aanpak bij mij tot een burn-out.’

Sinds een jaar gaat het beter en is Jonathan op zoek naar een nieuwe uitdaging. In de tussentijd heeft hij zich verdiept in 3D-printen – een techniek waarmee hij zijn technische kennis op een creatieve manier kan inzetten. ‘Ik heb mezelf alles aangeleerd via YouTube-filmpjes en gespecialiseerde websites. Voor mijn echtgenote, die lesgeeft in een basisschool, repareer ik allerlei voorwerpen die in de klas kapotgaan. Daarnaast sta ik met mijn 3D-printer in het Repair Café van Kraainem en Wezembeek-Oppem, waar ik mensen help met het herstellen van kleine objecten.’ Dit kunnen alledaagse voorwerpen zijn, zoals een knop van een waterkoker of een oud stuk speelgoed waarvoor geen vervangonderdelen meer bestaan. Eerst maakt Jonathan een digitale tekening van het object met gespecialiseerde software zoals Fusion en Cura. Vervolgens print hij het laagje per laagje in een geschikt plastic – afhankelijk van de noden kan dat flexibel, hard of hittebestendig zijn. Ook printen in verschillende kleuren is mogelijk. ‘Het materiaal kost ongeveer 25 euro per kilo, terwijl een geprint object meestal tussen de 5 en 10 gram weegt. Tijdens een Repair Café slaag ik erin om drie à vier stukken te printen. Het ontwerpen gaat relatief snel, het printen neemt de meeste tijd in beslag.’ Jonathan ziet in 3D-printen een wereld vol mogelijkheden. ‘Alles wat je je kunt voorstellen, kun je printen.’

‘Mijn droomjob? Werken in een coöperatieve werkplaats waar mensen onder begeleiding gebruik kunnen maken van een gedeelde infrastructuur, met niet enkel 3D-apparatuur maar ook met laser gravures, cnc-snijmachines … Zodat ze objecten kunnen personaliseren of dingen op maat kunnen maken zonder dat ze zelf over alle kennis moeten beschikken om de programma’s en machines zelf te bedienen. Misschien een idee om dit met het Repair Café en de gemeente uit te werken?’

Benieuwd naar Jonathans creaties? Neem een kijkje op Facebook.com/ttbe3D

Tekst: Karla Stoef
Foto: © Tine De Wilde
Uit: uitgekamd mei 2025

Meer nieuws

  • uitgekamd 06/2025 p7

    Eva Lauwers: ‘Als ik iets doe, wil ik het goed doen’

    10/06/25

    Na tientallen jaren is er opnieuw een Vlaamse schepen in Wezembeek-Oppem. Eva Lauwers (63) neemt sinds eind februari tijdelijk het schepenambt waar voor Horizon. ‘Ik ben er heel blij mee en ook onze lijst Horizon is er fier op’, aldus Eva. ‘Niet omdat ik Vlaming ben, maar omdat het aantoont dat samenwerking over de taalgrens heen écht mogelijk is.’

  • uitgekamd 06/2025 p8-9

    Scale dogs: Een thuis voor geleidehonden in opleiding

    10/06/25

    Heb jij plaats om een jonge hond een warme thuis te geven tot hij twee jaar oud is en aan zijn ‘carrière’ als geleidehond begint? Vzw Scale Dogs uit Wezembeek-Oppem zoekt gastgezinnen. ‘Ze vormen de belangrijkste schakel in onze werking’, zegt directeur Olivier Erkelbout.

  • uitgekamd 06/2025 p14-15

    Korte filmpjes, herkenbare situaties

    07/06/25

    In het jeugdwerk leren kinderen veel meer dan spelen of samenwerken. Kampen bouwen, voetballen in het park of knutselen in het buurthuis biedt kansen om het Nederlands te gebruiken, zonder de druk van een klaslokaal. Om jeugdwerkers te tonen hoe ze daarmee om kunnen gaan, lanceerde vzw ‘de Rand’ samen met Komaf een reeks van vier korte video’s. De filmpjes tonen hoe jeugdwerkers op een laagdrempelige manier taalkansen kunnen creëren voor kinderen en jongeren.