‘Soms moet je je hart volgen’
04/04/24
Poolse bakker Lukas Kozik
In een vorig leven werkte Lukas Kozik (45 jaar) als informaticus, onder andere bij de Europese Commissie en voor verschillende grote bedrijven. Sinds enkele maanden verkoopt hij brood en andere lekkernijen vanuit zijn foodtruck, als Lukas The Baker. Je vindt hem op zondagochtend op de parkeerplaats van apotheker Jansen-Ceuppens in de Lange Eikstraat 8.
‘In 2008 verhuisden mijn vrouw en ik vanuit Polen naar Brussel. Mijn vrouw werkte in het personeelsbeleid, terwijl ik als informaticus aan de slag ging. We hadden goed betaalde, stabiele banen. Ongeveer twaalf jaar geleden begon ik brood te bakken voor familie en vrienden. Als kind hielp ik mijn moeder graag in de keuken. In de jaren 80, onder het communistische regime in Polen, was zoetigheid niet te koop in de winkels. Mijn moeder bakte daarom vaak cakes, zij heeft me zeker geïnspireerd.’
De pandemie bood onverwachte kansen
‘De reacties op het brood dat ik voor mijn kleine kring bakte, waren alleen maar positief. Vrienden moedigden me aan om van mijn hobby mijn beroep te maken. Ik werkte destijds in Kontich en fietste dagelijks vanuit Brussel naar mijn werk. Het was goed voor mijn conditie, maar ik miste menselijk contact in mijn functie. Ik zat de hele dag achter een computer, en de ontevredenheid begon te knagen. Toen kwam de pandemie, en net als veel mensen moest ik thuis werken. Plotseling had ik veel meer vrije tijd, die ik vulde met extra brood bakken. In het begin gaf ik dat brood weg, maar mensen wilden graag iets teruggeven. Misschien moest ik toch van mijn passie mijn beroep maken?’
De grote stap
‘Natuurlijk neem je zo’n beslissing niet zonder angst. In mijn hoofd speelde zich vooral af wat mijn vrouw ervan zou vinden. Ik gaf immers een mooie baan op voor iets fysiek zwaarders, met een onzeker inkomen. Maar die angst bleek ongegrond, want mijn vrouw moedigde me aan om de sprong te wagen. Achttien jaar achter een computer zitten was genoeg geweest. Omdat ik als freelancer werkte, kon ik mijn eigen bedrijf uitbreiden. De regelgeving voor dit beroep verschilt per regio, dus zijn we in 2021 naar Sterrebeek verhuisd. In Polen start je gewoon een bedrijf, maar in België gaat dat niet zo gemakkelijk.’
Hulp uit onverwachte hoek
‘Nadat ik was geïnstalleerd, kwam het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) langs. Zij controleren onder andere de voedselkwaliteit. Ze verrasten me met hun hulp bij het in orde brengen van alle benodigde registraties, omdat er veel administratie bij komt kijken. Vorig jaar kocht ik een foodtruck, maar het verkrijgen van de benodigde vergunningen was een uitdaging. Gelukkig is dat nu allemaal in orde. Goede hulp kan soms uit onverwachte hoek komen. Aan het eind van vorig jaar brak mijn vrouw haar pols, en de apotheker Jansen-Ceuppens zorgde voor de opvolging. Uit dankbaarheid bezorgde ik hun brood, en toen ze hoorden dat ik op zoek was naar standplaatsen voor mijn foodtruck, boden ze mij aan om op zondagochtend op hun parkeerplaats te komen staan. Geweldig toch?’
Brood op bestelling
‘De eerste tweeënhalf jaar bakte ik alleen op bestelling om verspilling te voorkomen. Mensen kunnen tot twee dagen voor een baknacht een bestelling plaatsen via mijn website, en hun bestelling bij mij thuis ophalen. Nu, door de foodtruck, bak ik extra dingen, maar ik blijf me vooral op bestellingen richten. Mijn aanbod is beperkt. Ik maak een aantal variëteiten zuurdesembrood en Pools gebak zoals donuts en broodjes met fruitvulling. Op feestdagen voeg ik speciale baksels toe, maar ik wil niet concurreren met de bakkers in de buurt. Het brood dat ik bak bevat geen toevoegingen om het te kleuren, malser te maken of langer houdbaar te houden. Water, bloem, zout en zuurdesem, meer zit er niet in. De bloem komt uit Polen. Het is geen biologische bloem, maar ik ben contacten aan het leggen om op termijn ook biologisch brood aan te bieden.’ Woensdag, vrijdag en zondag ‘Ik bak drie nachten, zodat mensen op woensdag, vrijdag of zondag hun bestelling kunnen ophalen of iets kunnen kopen aan de foodtruck. Ik sta op vrijdag op de markt in Tervuren, en ik hoop nog een extra plek te vinden op woensdag, bijvoorbeeld bij de Duitse school of op de parkeerplaats bij de kruising van de Mechelsesteenweg en de Hippodroom. Ik ben niet van plan om meer dagen te bakken, omdat het ‘s nachts bakken fysiek zwaar is, en ik genoeg tijd wil vrijhouden voor mijn twee dochters en vrouw. Ook wil ik de tijd vinden om mijn talenkennis bij te spijkeren, vooral het Nederlands blijft moeilijk. Mijn vrouw en ik hebben een jaar lang taalles gevolgd in GC de Kam, maar toen onze groep werd samengevoegd met een groep die al veel beter Nederlands sprak, zijn we gestopt. Misschien moeten we ons volgend jaar opnieuw inschrijven.’
Tekst: Karla Stoefs
foto: © Tine De Wilde
Uit: uitgekamd april 2024
