Fietsen door Europa met het hele gezin vanuit Wezembeek-Oppem

‘Enkele jaren geleden ontdekten we hoe plezierig reizen met de fiets is. Het geeft je een gevoel van vrijheid. Je leeft op een eenvoudige manier en doordat je buiten en in beweging bent, komen je lichaam en geest in een goede balans’, start Valentine haar verhaal. ‘We kunnen het iedereen aanraden, vandaar dat we graag ons verhaal ter inspiratie delen.’

Strak plan, of toch niet …?

De familie vertrok op 1 juli 2020 toen Arthus vier jaar was en Emile twee. Ze doorkruisten zeven landen: België, Frankrijk, Zwitserland, Italië, Slovenië, Oostenrijk en Duitsland, gedurende dertien maanden, met een winterstop bij familie in Frankrijk

‘Voordat we aan onze lange reis begonnen, hebben we eerst enkele kortere reizen gemaakt om te kijken of onze droom wel haalbaar was. Zeker voor onze zonen Arthus en Emile. We wisten niet hoe ze een fietsreis zouden ervaren. Gelukkig viel dat goed mee. Ons avontuur kon beginnen. Maar het eerste wat we leerden, was om ons oorspronkelijke plan los te laten. Initieel dachten we in het begin van de lente naar het noorden te fietsen, maar toen kwam corona, waardoor we ons vertrek met enkele maanden moesten uitstellen. Het werd zomer en naar het noorden en terug zou ons niet meer lukken, dus fietsten we de eerste maanden door België, nadien volgden Frankrijk en de andere landen. Je fietsplan aanpassen aan de omstandigheden is iets wat je vaak moet doen, maar net omdat je zo veel vrijheid hebt, is dat eigenlijk niet zo moeilijk’, zegt Valentine.

Hoeveel weegt een slipje?

‘Natuurlijk vraagt een lange reis de nodige voorbereiding’, gaat Valentine verder. ‘Je moet je reisbudget sparen, je werkgever moet met je vertrek akkoord gaan, je moet een reisverzekering afsluiten … Op onze site vind je dat allemaal terug. Een misvatting is dat je heel sportief moet zijn om op die manier te reizen. Dat is niet zo. De eerste dagen zijn aanpassen, maar nadien valt het mee. Fiets op je eigen ritme, luister naar je lichaam en het lukt wel.

Belangrijk is natuurlijk dat je over degelijk materiaal beschikt voor onderweg: goede slaapzakken, kookgerei, thermische kleding, regenkleding … Daarop hebben we niet bespaard.

Vincent had op de eenvoud van de fietsen aangedrongen, want als je onderweg pech krijgt, moet je ter plaatse wisselstukken kunnen vinden. Omdat de kinderen nog niet zelfstandig fietsten, reed Vincent met een tandem met vooraan een kinderzitje met pedalen en ik op een trekkingfiets met volgsysteem voor een andere kinderfiets. Aan Vincents tandem hing er een Thulekarretje. In het karretje konden beide kinderen zitten als het te fel regende of te koud was, dat stelde me wel gerust. Als je alles op eigen kracht moet vervoeren, ben je kritisch wat bagage betreft. Voor het vertrek woog Vincent alles zorgvuldig, zelfs de slipjes. Alleen wat echt essentieel was, mocht mee en als extraatje: een autootje en drie knikkers per zoon.’

1.001 ontmoetingen

‘Al fietsend gebruik je al je zintuigen, je verkent op een trage manier de omgeving. Je zoekt ook de kleinere wegen op, vaak door mooie natuur. In België waren er plekken die we eerder met de auto bezocht hadden, maar die we als nieuw ervaarden toen we er met de fiets aankwamen. Bij een fietsreis is de bestemming ondergeschikt aan het onderweg zijn. Altijd als er iets te beleven viel, hielden we halt: een speeltuin voor de kinderen, een riviertje, een museum … Vooral de warme ontmoetingen zullen me bijblijven, want mensen maken snel contact als je met de fiets en jonge kinderen aankomt. In België en Frankrijk bezochten we ook bioboerderijen en interessante transitieprojecten; in onze blog vind je daarover filmpjes. We maakten ook gebruik van burgersites die fietsers ondersteunen zoals warmshowers.org, waarop de mensen laten weten dat je bij hen welkom bent om te douchen of dat je je tent in hun tuin kunt opzetten. Die gulheid om elkaar te steunen en te helpen, heeft ons vertrouwen in de mens een ontzettende boost gegeven. Want met de fiets, tent en eigen kookgerei ben je vrij en onafhankelijk, maar als het weer tegenzit en je fietst al enkele dagen in de regen, dan ben je reuzeblij dat je even bij mensen thuis alles kan laten drogen en dat ze speciaal voor jou een warme ovenschotel maken.

We hielden ook een winterstop bij mijn oma, die in Frankrijk (Jura) woont. Daar gingen we iedere dag langlaufen, een mooie afwisseling maar nog altijd een manier van traag reizen. Soms overbrugden we de moeilijkere routes met te veel hoogteverschillen met de trein.’

Terug thuis

‘De reis heeft ieder van ons, ook de kinderen, veel geleerd. Vooral hoe je plan te trekken en hoe weinig je nodig hebt om gelukkig te zijn. Natuurlijk hou je onderweg gesprekjes in de aard van: ‘Het gaat fijn zijn als we terug thuis zijn en een cake kunnen bakken in de oven. Ja, hoe lekker gaat dat niet zijn …’ Maar het feit dat ik tijdens de reis geen dag ziek was toen ik zwanger werd, terwijl ik dat wel was bij mijn eerdere zwangerschappen, geeft aan hoe weinig stress ik ondervond.

Terug thuis proberen we een zekere ‘traagheid’ vast te houden en ons zo weinig mogelijk met materiële spullen te omringen. Ook de kinderen weten dat het geluk zit in de tijd die je samen kunt delen. We zagen onderweg mooie plekken, maar we zijn ook gehecht aan onze thuis. Vandaar dat we ons hier inzetten om van de gemeente een betere leefplek te maken via de burgerprojecten Wezem’Move en Wok in transitie. Mensen die zich graag aansluiten, geven maar een seintje. Iedereen is welkom.

En ja, volgende vakantie vertrekken we opnieuw met de fiets, naar Denemarken. Gezien Arthus deze keer zelfstandig zal moeten fietsen, kozen we een vlak land waar de fietser koning is.’

info: www.caroulepournous.be

Tekst: Karla Stoefs
Uit: uitgekamd april 2023